Έρπης ζωστήρας

Ο έρπης ζωστήρας προκαλείται από τον ιό varicella zoster (VZV). Είναι ο ίδιος ιός που εμφανίζεται ως  ανεμοβλογιά την πρώτη φορά σε νεαρή ηλικία.

Ο ιός αντιμετωπίζεται από τον ανθρώπινο οργανισμό αλλά παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στο νευρικό σύστημα για πάρα πολλά χρόνια.

Είναι συχνό φαινόμενο να ενεργοποιηθεί ξανά ακόμα και μετά από δεκαετίες με αποτέλεσμα η συχνότητα εμφάνισης σε ηλικίες μεγαλύτερες από 65 χρόνων σχεδόν να τριπλασιάζεται.

Στην ουσία ο έρπης ζωστήρας είναι μια ιογενής λοίμωξη που μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορες περιοχές του σώματος ως επώδυνο εξάνθημα.

Συχνότερα εμφανίζεται στα πλευρά παρουσιάζοντας εικόνα ενιαίας λουρίδας από μικρές φουσκάλες.

Άλλες συχνές περιοχές εμφάνισης είναι στο μάτι και στο πρόσωπο.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα

  • ευαισθησία στην περιοχή
  • πόνο
  • μούδιασμα
  • μικρές φουσκάλες με υγρό
  • πυρετό
  • ευαισθησία στο φως
  • κόπωση

, Οικοιατρική

Θεραπεία Έρπης ζωστήρα

Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιικα φάρμακα, όπως η ακυκλοβίρη και η φαμκυκλοβίρη πάντα μετά από επίσκεψη γιατρού.

Αντιεπιληπτικά φάρμακα όπως η γκαμπαπεπτίνη, αντικαταθλιπτικά όπως η αμιτρυπτιλίνη, αλοιφή ή γέλη λιδοκαίνης ώστε να μουδιάσει η πληγείσα περιοχή, κορτικοστεροειδή και κρέμα καψαικίνης.

Βασική επιπλοκή του έρπη ζωστήρα είναι η μεθερπητική νευραλγία.

Αυτή δημιουργείται μετά την αντιμετώπιση του ιού, με τον έντονο πόνο μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή για μήνες μετά την εμφάνιση του εξανθήματος.

Πρόληψη Έρπης ζωστήρα

Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι τα πιο ευάλωτα στην εμφάνιση έρπητα ζωστήρα.

Σε αυτοές τις ομάδες περιλαμβάνονται οι καρκινοπαθείς και τα άτομα με AIDS, ενώ η μέση ηλικία προσβάλλεται πιο συχνά.

Αν κάποιος δεν έχει νοσήσει με ανεμοβλογιά και έρθει σε επαφή με ασθενή που παρουσιάζει έρπητα ζωστήρα θα νοσήσει με ανεμοβλογιά.

Ο εμβολιασμός μπορεί να προλάβει την εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα χωρίς να την αποκλείει, αλλά σίγουρα μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης μεθερπητικής νευραλγίας.

Το εμβόλιο εντάσσεται στο πρόγραμμα εμβολιασμών της παιδικής ηλικίας.

Μπορεί να γίνει σε ενήλικες υψηλού κινδύνου, καθώς και σε εκείνους που δεν έχουν εμβολιαστεί σε μικρότερη ηλικία.