Ιατρείο Πόνου κατ’ Οίκον – Αναισθησιολόγος στο σπίτι
Ασθενής ο οποίος πάσχει από χρόνιο πόνο, δηλαδή διάρκεια του πόνου περισσότερο από 3 μήνες, μπορεί να απευθυνθεί στο ιατρείο πόνου με σκοπό την επίλυση του προβλήματος του.
Και επισης, λαμβάνοντας εξατομικευμένη θεραπεία ανάλογα με την αιτία που τον προκαλεί.
Περίπου 9% του γενικού πληθυσμού πάσχει από χρόνιο πόνο με τις επιπτώσεις αυτού να είναι πολύ σοβαρές τόσο για τον ίδιο τον ασθενή όσο και για το περιβάλλον του και
Η βασική ιατρική ειδικότητα που αντιμετωπίζει τον χρόνιο πόνο είναι η Αναισθησιολογία σε συνεργασία και με άλλους ιατρούς,
όπως Ογκολόγοι, Ορθοπαιδικοί, Νευροχειρουργοί, Νευρολόγοι, Παθολόγοι, Ψυχίατροι.
Υπάρχουν δυο κατηγορίες χρόνιου πόνου, ο καρκινικός και ο μη καρκινικός χρόνιος πόνος.
Καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν χρόνιο πόνο είναι:
– οι κακοήθειες
– οι κεφαλαλγίες
– η οσφυαλγία και η αυχεναλγία
– ο πυελικός πόνος
– η περιφερική διαβητική νευροπάθεια (ΠΔΝ)
(Η ΠΔΝ είναι μια χρόνια νόσος που προσβάλει περίπου το 50% των ασθενών με διαβήτη τύπου Ι.
Στα αίτια της ΠΔΝ περιλαμβάνονται η απομυελίνωση και η αξονική εκφύλιση των νευρικών ινών, η ινομυαλγία λόγω μικροαγγειοπάθειας ή λόγω συσσώρευσης γλυκοζυλιωμένων προϊόντων σορβιτόλης.
Οι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης της ΠΔΝ είναι:
ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης
το κάπνισμα
το αλκοόλ,
υπερλιπιδαιμία
υπέρταση
Τα πιο συχνά είδη ΠΔΝ είναι η οξεία νευροπάθεια και η χρόνια αισθητικοκινητική νευροπάθεια που είναι και η πιο συνηθισμένη μορφή.
Η διάγνωση τίθεται εξ’αποκλεισμού άλλων αιτίων πολυνευροπάθειας, επισης ο πόνος μπορεί να είναι καυστικός, να συνυπάρχει υπεραισθησία ή υπαισθησία, παραισθησία ή να εκδηλώνεται παροξυσμικά κυρίως κατά τον ύπνο.
Στη θεραπεία της ΠΔΝ περιλαμβάνεται η ρύθμιση του επιπέδου της γλυκόζης στο αίμα και η ρύθμιση άλλων μεταβολικών διαταραχών.
Χορηγούνται αντιεπιληπτικά, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, οπιοειδή, αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νοραδρεναλίνης, ενώ εάν η φαρμακευτική αγωγή δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επεμβατικές μέθοδοι όπως οι αποκλεισμοί νεύρων και η νευροδιέγερση.)
– οι αρθραλγίες λόγω οστεοαρθρίτιδας ισχίων ή γονάτων και
– ο νευροπαθητικός πόνος, όπως η νευραλγία τριδύμου, η μεθερπητική νευραλγία, η διαβητική νευροπάθεια και οι κακώσεις νεύρων
– τα κατάγματα οστών
– ο μετεγχειρητικός πόνος
– οι αγγειακές παθήσεις (ισχαιμικός πόνος)
– οι νευρομυικές παθήσεις όπως το μυοπεριτοναϊκό σύνδρομο
Οι βασικοί πυλώνες αντιμετώπισης του χρόνιου πόνου είναι η λήψη του ιστορικού του ασθενούς, η κλινική εξέταση και οι διαγνωστικές εξετάσεις, σε αυτά θα στηριχθεί ο θεράπων ιατρός ή η ιατρική ομάδα ώστε να διαμορφώσει το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο για τον ασθενή.
Διαγνωστικά μπορεί να χρειαστούν μικροβιολογικές εξετάσεις και απεικονιστικός έλεγχος, όπως ακτινογραφίες, αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν, εξειδικευμένη φαρμακευτική αγωγή, κατευθυνόμενες εγχύσεις φαρμάκων, αντλίες πόνου, νευροδιεγέρτες πόνου και διαδερμικές ραδιοσυχνότητες.